Dit versterkte huis is in feite een rotsburcht. De 14e-eeuwse gevel verbergt een abri in een rots. In de 16e eeuw zijn vensters aangebracht. Na meer dan een halve eeuw prehistorische opgravingswerkzaamheden, waarbij overblijfselen uit het Solutréen en het midden-Magdalénien zijn ontdekt, werd de burcht voor het publiek geopend.
De volledig gemeubileerde vertrekken in de burcht liggen verspreid over drie verdiepingen: een grote staatsiezaal, een wapenzaal, een eetzaal, een salon, een keuken, slaapkamers, een kapel, maar ook een kerker en een vergeetput.
De trap voert naar een natuurlijk ontstaan terras met uitzicht over de rivier Vézère.